سرور اچ پی ماهان شبکه ایرانیان

محدودیت‌های معماری ذخیره سازی بر پایه سرور

معماری ذخیره ­سازی در بستر اطلاعاتی طرح ­ریزی شده و در دو مدل (با مرکزیت سرور و با مرکزیت دستگاه ذخیره ­سازی)، مدت‌ها مورد استفاده قرار گرفته شده است. این معماری در گذشته به جهت هزینه بالای تکنولوژی معماری ذخیره­ سازی بر پایه دستگاه­های ذخیره ­سازی و همچنین عدم وجود تکنولوژی‌های ارتباطی ساده، یکی از اصلی‌ترین دلایل ترویج آن بوده است. اگر در شکل زیر دقت نمایید در معماری ذخیره ­سازی بر پایه سرور، مخازن داده یا ارایه­ ها مستقیما بر روی هر یک از سرورهای موجود متصل شده و توسط سیستم عامل آن سرور کنترل می‌شود.

از معایب این معماری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

-          عدم امکان اشتراک اطلاعات به صورت همزمان میان چندین سرور

-          عدم امکان محدود نمودن دسترسی سرورها به مخازن داده

-          عملکرد ضعیف پردازش اطلاعات

-          عملکرد ضعیف کنترلرهای رایج RAID در سرورها که منجر به از دست رفتن اطلاعات می‌شود

-          وابسته بودن پردازش اطلاعات به سیستم عامل مورد استفاده بر روی سرور

-          وجود محدودیت فاصله کابل‌های SCSI (حداکثر 25 متر)

این معماری و جداسازی سرورها به صورت فیزیکی، اکنون یک روش سنتی طراحی بستر اطلاعاتی شناخته می_­شود و تنها در موارد معدودی توصیه می­شود. حال که با محدودیت­های این معماری آشنا شده ­اید بهتر است با مزایای معماری ذخیره سازی بر پایه دستگاه­های ذخیره سازی آشنا شوید.